All official European Union website addresses are in the europa.eu domain.
See all EU institutions and bodiesZrób coś dla naszej planety, wydrukowuj tę stronę tylko w razie potrzeby. Nawet mała akcja może sprawić ogromną różnicę, gdy miliony ludzi to robią!
Grunty rolne odgrywają ważną rolę w sposobie użytkowania gruntów w całej UE. Użytki zielone i grunty uprawne łącznie stanowią 39% powierzchni Europy (EEA, 2017a). Zasoby naturalne używane są w dużej części przez sektor rolny, który tworzy złożone relacje ze środowiskiem naturalnym (OECD, 2017). Poniższe dane odzwierciedlają wyniki i wpływ sektora rolnego w UE:
Dwa główne wyzwania stojące przed rolnictwem w Europie to zmiana klimatu (EEA, 2017c) i zajmowanie gleb na cele gospodarcze, tj. zamiana gruntów na przykład na osiedla i infrastrukturę (EEA, 2017a). Zmiany klimatyczne wymagają dostosowania odmian upraw i wywołują skrajne zjawiska pogodowe (dla uzyskania dalszych informacji na temat dostosowania do zmian klimatycznych, zapoznaj się z działaniami EEA w tej dziedzinie lub odwiedź platformę Climate-ADAPT), dlatego też wymagają wnikliwego zarządzania ryzykiem. Zajmowanie gleb na cele gospodarcze prowadzi do zmniejszenia powierzchni gruntów rolnych w wielu regionach.
Pomimo tego, że na rozwój sektora rolnego wpływa wiele czynników i regionalnych różnic, na poziomie europejskim można zaobserwować pewne kluczowe tendencje. Udział całkowitej powierzchni gruntów rolnych jest coraz mniejszy, a zajmowanie ziem na cele gospodarcze, czyli przekształcenie w sztuczny grunt, ma wpływ na cały sektor. Niezależnie od tego maleje liczba gospodarstw rolnych, a średnia wielkość gospodarstwa rolnego wzrasta.
Wszystkie trzy czynniki – zajmowanie gleb na cele gospodarcze, oraz intensyfikacja i ekstensyfikacja rolnictwa – prowadzą do utraty gruntów rolnych o wysokiej wartości przyrodniczej i spadku populacji ptaków krajobrazu rolniczego.
W ostatnich latach ekstremalne zjawiska pogodowe w coraz większym stopniu wpływały na sektor rolny. Grad, intensywne opady, powodzie i susze spowodowane zmianami klimatu, doprowadziły do zmniejszenia plonów (EEA, 2017c).
Wspólna polityka rolna UE (WPR) ma znaczny wpływ na rozwój sektora rolnego (zob. Köster, 2010). Od chwili jej opracowania w połowie XX wieku, polityka rolna UE ma silny wymiar gospodarczy. Jednak w ciągu ostatnich 50 lat nastąpiła zmiana w rodzaju przyznawanych dotacji, a polityka zorientowana przede wszystkim na sektor zmieniła się na bardziej zintegrowaną politykę rozwoju obszarów wiejskich przy udziale środków strukturalnych i rolno-środowiskowych. Obecnie WPR to dwa główne filary: filar 1, obejmujący bezpośrednie płatności dla rolników i interwencje rynkowe, oraz filar 2, wspierający programy rozwoju obszarów wiejskich.
Na przestrzeni lat 2010–2014 średni udział unijnych dotacji w dochodzie czynników produkcji rolniczej[1] wyniósł ponad 35%, a płatności bezpośrednie dla rolników – 28%. Liczby te wahały się od ponad 90% (całkowite dotacje) i około 45% (płatności bezpośrednie) na Słowacji do około 15% i 12% w Holandii (EPRS, 2017). W czerwcu 2018 roku opublikowana została propozycja prawna Komisji Europejskiej w zakresie WPR po 2020 roku. Dąży ona do zwiększenia skuteczności, rozważając wkład w cele i założenia dotyczące środowiska i klimatu.
Produkcja rolna opiera się również na innych politykach unijnych i międzynarodowych, z których niektóre, np. dyrektywa azotanowa i ramowa dyrektywa wodna, znalazły już odzwierciedlenie w strukturze WPR. Ponadto na przykład polityka klimatyczno-energetyczna spowodowała wzrost produkcji roślin energetycznych na przestrzeni ostatniej dekady (OECD/FAO, 2017).
Co więcej, sektor odgrywa ważną rolę w osiąganiu celów unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej i celów zrównoważonego rozwoju ONZ (SDG).
EEA współpracuje z innymi organizacjami UE, na przykład przy opracowywaniu wspólnego zestawu wskaźników rolnośrodowiskowych (AEI). Dane EEA są wykorzystywane do monitorowania i oceny WPR, np. jako dane wejściowe do opracowania niektórych tak zwanych wskaźników kontekstu. Dzięki swojemu udziałowi w usłudze programu Copernicus w zakresie monitorowania obszarów lądowych EEA bada możliwości coraz szerszego wykorzystywania danych z programu Copernicus do oceny rolno-środowiskowej. Stara się również zaspokajać potrzeby sektora rolnego w zakresie danych i produktów z obserwacji Ziemi, np. w celu zastosowania technologii rolnictwa precyzyjnego.
EEA współpracuje nie tylko z innymi organizacjami UE, lecz także z krajowymi ośrodkami referencyjnymi w zakresie środowiska i rolnictwa. Ośrodki takie stanowią nieodłączną część Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska EEA (Eionet), w której 39 krajów EOG ma swoją reprezentację. Buduje się synegrie z działalnością innych organizacji międzynarodowych, takich jak Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) czy Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO). EEA współpracuje również ze środowiskiem naukowym i zespołami specjalistów, np. z zespołami projektowymi wspieranymi w ramach programu „Horyzont 2020”.
Niedawny raport EEA – „Żywność w zielonym świetle” (ang.Food in a green light) – opisuje produkcję i konsumpcję żywności z perspektywy systemu żywnościowego.
[1]Dochód czynników produkcji rolniczej mierzy wynagrodzenie wszystkich czynników produkcji (ziemi, kapitału, pracy), niezależnie od tego, czy są one własnością gospodarstwa. Reprezentuje on całkowitą wartość wytworzoną przez gospodarstwo rolne prowadzące działalność produkcyjną i jest definiowany jako wartość produkcji pomniejszonej o koszty zmienne, amortyzację i podatki od produkcji, powiększonej o dotacje na produkcję. (Na podstawie DG AGRI, 2017)
For references, please go to https://eea.europa.eu./pl/themes/agriculture/intro or scan the QR code.
PDF generated on 2024-12-23 01:37
Engineered by: Zespół Witryny EEA
Software updated on 26 September 2023 08:13 from version 23.8.18
Software version: EEA Plone KGS 23.9.14
Akcje Dokumentu
Podziel się z innymi