Ocena środowiska ogólnoeuropejskiego: „Co wiemy o wodzie i zielonej gospodarce?”

W konferencji ministrów wezmą udział delegaci z 53 krajów z całego regionu ogólnoeuropejskiego oraz ze Stanów Zjednoczonych, Kanady i Izraela. Tematyka konferencji skupia się na wyzwaniach z zakresu ochrony wody i związanych z nią ekosystemów oraz sposobach dążenia do ekologizacji gospodarki. Organizatorem konferencji jest Europejska Komisja Gospodarcza Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ) we współpracy z rządem Kazachstanu.

W ramach wsparcia konferencji zwrócono się do Europejskiej Agencji Środowiska o przygotowanie sprawozdania zatytułowanego „Środowisko Europy – ocena ocen”. Sprawozdanie zawiera obszerny przegląd dostępnych źródeł informacji o środowisku w całym regionie, mających bezpośredni związek z głównym tematem konferencji. Podczas opracowywania sprawozdania eksperci wzięli pod uwagę ponad 1000 sprawozdań, poddając szczegółowej analizie ponad połowę z nich. Dokument EEA, który powstał przy wsparciu grupy sterującej EKG ONZ ds. ocen środowiskowych, został uzupełniony szeregiem sprawozdań regionalnych dotyczących określonych podregionów ogólnoeuropejskich.

Profesor Jacqueline McGlade, dyrektor zarządzająca Agencji, powiedziała: „Sprawozdanie z oceny ocen wykazuje, że konieczne jest dalsze zacieśnianie powiązań między polityką i informacją. To działa w obie strony – decydenci polityczni powinni lepiej wykorzystywać bogate, dostępne obecnie źródła informacji o środowisku, a jednocześnie oceny środowiskowe powinny stawać się maksymalnie użytecznym materiałem do celów tworzenia polityki.

W celu utrzymania rozwoju społecznego i gospodarczego w regionie ogólnoeuropejskim konieczna jest ekologizacja naszych gospodarek – a to oznacza sprawiedliwe gospodarowanie ograniczonymi zasobami, bez uszczerbku dla zasadniczych funkcji ekosystemowych. Nasza zdolność jako społeczeństwa do sprostania temu wyzwaniu zależy od dostępu do odpowiedniej, wiarygodnej  i uzasadnionej informacji o środowisku oraz ocen z całego regionu”.

Środowisko Europy – ocena ocen

Ocena ocen koncentruje się na takich tematach, jak woda i związane z nią ekosystemy oraz ekologizacja gospodarki. Zawarto w niej szereg zaleceń dotyczących sposobów wzmocnienia zasobów wiedzy stanowiącej podstawę procesów decyzyjnych, udoskonalenia narzędzi oceny oraz zapewnienia szerszej wymiany informacji w regionie ogólnoeuropejskim i na poziomie globalnym.

Sprawozdanie dokumentuje ponadto korzyści wynikające z procesu regularnego sporządzania sprawozdań dotyczących ocen środowiskowych na podstawie wspólnego systemu informacji o środowisku SEIS, będącego wspólną inicjatywą Komisji Europejskiej, Agencji, jej członków oraz krajów współpracujących. Tego rodzaju podejście usprawni i udoskonali istniejące systemy i procesy informacyjne, zapewniając przy tym dostęp do informacji twórcom polityki i opinii publicznej w całym regionie. W oparciu o wnioski wyciągnięte na podstawie oceny ocen oczekuje się, że ministrowie zebrani w Astanie podejmą decyzję o ustanowieniu procesu przeprowadzania regularnych ocen środowiskowych oraz rozwoju systemu SEIS w regionie.

Woda – kluczowe ustalenia

Zrównoważone zarządzanie wodą i związanymi z nią ekosystemami ma ogromne znaczenie dla regionu ogólnoeuropejskiego. W ostatnich latach w Europie Południowej i w Azji Środkowej coraz częściej występują okresy suszy, a jednocześnie powodzie powodują coraz więcej ofiar śmiertelnych i szkód gospodarczych. Czysta woda też stanowi problem, gdyż ocenia się, że 120 milionów ludzi w regionie nie ma dostępu do bezpiecznej wody pitnej czy urządzeń sanitarnych.

Dostępne są liczne informacje o stanie wód, opracowywane przez kraje w całym regionie. Autorzy sprawozdania poddali analizie ponad 300 sprawozdań dotyczących wody z 48 krajów, które zostały opublikowane w ciągu ostatnich pięciu lat. Często jednak informacja jest niekompletna lub są one nieistotne z punktu widzenia polityki. Obecnie wiele ocen zbyt wąsko koncentruje się na stanie środowiska i tendencjach środowiskowych, podczas gdy powinny bardziej skupiać się na środkach i zarządzaniu, ze szczególnym uwzględnieniem niedoboru wody, zjawisk ekstremalnych oraz ekosystemów wodnych.

Zielona gospodarka – kluczowe ustalenia

„Zielona gospodarka” to nadal nowa koncepcja. U jej podstaw leży koncepcja rewitalizacji gospodarek wychodzących z ostatniego kryzysu ekonomicznego, przy znaczącym ograniczaniu zagrożeń dla środowiska i zwróceniu uwagi na niedobory ekologiczne. W skali globalnej ekologizacja gospodarki leży w centrum podejmowanych na nowo wysiłków, które mają na celu włączenie aspektów środowiskowych i społecznych w główny nurt procesu podejmowania decyzji gospodarczych, w okresie do zaplanowanej na 2012 r. konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych na temat zrównoważonego rozwoju, która odbędzie się w Rio de Janeiro, oraz po jej zakończeniu.

Informacje na temat zielonej gospodarki są zazwyczaj fragmentaryczne i nadal w pewnym stopniu ograniczone. Wprawdzie istnieją oceny zawierające przegląd oddziaływania różnych sektorów gospodarki na środowisko, nadal jendak brak jest sprawozdań zawierających spójną ocenę postępu w tych sektorach, ukierunkowanego na zieloną gospodarkę.

Uwagi dla redaktorów

Zainicjowany w 1991 r. proces „Środowisko dla Europy” jest wyjątkowym ogólnoeuropejskim forum na rzecz podejmowania zagadnień środowiskowych i promowania szerokiej horyzontalnej współpracy środowiskowej jako podstawy zrównoważonego rozwoju regionu. Uczestniczą w nim, na zasadzie partnerstwa, państwa, organizacje międzyrządowe, regionalne ośrodki ds. środowiska i społeczeństwo obywatelskie, w tym sektor prywatny. Proces pomaga w zbliżaniu środowiskowych polityk i podejść, wspierając jednocześnie kraje Europy Wschodniej, Kaukazu, Azji Środkowej i Europy Południowo-Wschodniej w ich dążeniach do zwiększenia efektywności środowiskowej.

Ogólnoeuropejskie sprawozdania dotyczące oceny stanu środowiska, przygotowane przez Agencję, we współpracy z partnerami, na konferencje „Środowisko dla Europy” w latach 1995, 1998, 2003 i 2007, przyczyniły się do określenia najważniejszych zagrożeń i wyzwań dla rozwoju regionalnej polityki środowiskowej.

Członkami EKG ONZ są następujące kraje: Albania, Andora, Armenia, Austria, Azerbejdżan, Belgia, Białoruś, Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, Chorwacja, Cypr, Czarnogóra, Czechy, Dania, Estonia, Federacja Rosyjska, Finlandia, Francja, Grecja, Gruzja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Islandia, Izrael, Kanada, Kazachstan, Kirgistan, Liechtenstein, Litwa, Łotwa, Luksemburg, Malta, Monako, Niemcy, Norwegia, Polska, Portugalia, Republika Mołdowy, Rumunia, San Marino, Serbia, Słowacja, Słowenia, Stany Zjednoczone Ameryki, Szwajcaria, Szwecja, Tadżykistan, Turcja, Turkmenistan, Ukraina, Uzbekistan, Węgry, Wielka Brytania i Włochy.

Sprawozdanie „Środowisko Europy – ocena ocen” obejmuje następujące kraje: Albanię, Andorę, Armenię, Austrię, Azerbejdżan, Belgię, Białoruś, Bośnię i Hercegowinę, Bułgarię, Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii, Chorwację, Cypr, Czarnogórę, Czechy, Danię, Estonię, Federację Rosyjską, Finlandię, Francję, Grecję, Gruzję, Hiszpanię, Holandię, Irlandię, Islandię, Kazachstan, Kirgistan, Kosowo (region administrowany przez Organizację Narodów Zjednoczonych, rezolucja Rady Bezpieczeństwa nr 1244), Liechtenstein, Litwę, Łotwę, Luksemburg, Maltę, Monako, Niemcy, Norwegię, Polskę, Portugalię, Republikę Mołdowy, Rumunię, San Marino, Serbię, Słowację, Słowenię, Szwajcarię, Szwecję, Tadżykistan, Turcję, Turkmenistan, Ukrainę, Uzbekistan, Węgry, Wielką Brytanię i Włochy.

Linki

• Sprawozdanie i powiązane informacje

• Internetowy katalog ocen
• Poprzednie sprawozdania EEA dotyczące środowiska ogólnoeuropejskiego
• Witryna dotycząca procesu Środowisko dla Europy

Osoby do kontaktów:

Kontakt z mediami: