Infografika

Od 2000 r. zasadniczo utrzymywała się struktura pokrycia terenu w Europie, z około 25% powierzchni zajmowanymi przez grunty orne i uprawy trwałe, 17% przez pastwiska i 34% przez lasy. Jednocześnie miasta i betonowa infrastruktura nadal się rozrastają, a całkowity obszar wykorzystywany do celów rolnych zmniejszył się. Chociaż sztuczne powierzchnie pokrywają mniej niż 5% terytorium państw członkowskich i współpracujących z EEA, w latach 2000–2018 nadal jeszcze uszczelniono (pokrywając betonem lub asfaltem) znaczny obszar. Dobra wiadomość jest taka, że tempo przyrostu obszarów o sztucznej powierzchni uległo spowolnieniu w ostatnich latach.

Czytaj więcej

Grunty i gleby w Europie podlegają licznym presjom, w tym ekspansji miast, zanieczyszczeniu pochodzącemu z rolnictwa i przemysłu, zasklepianiu (uszczelnianiu) gleby, fragmentacji krajobrazu, niskiemu stopniowi dywersyfikacji upraw, erozji gleby oraz ekstremalnym zdarzeniom pogodowym związanym ze zmianami klimatu. Miasta przyjazne środowisku dysponujące czystszą energią i systemami transportu, ekologiczna infrastruktura łącząca tereny zieleni, mniej intensywne, zrównoważone praktyki rolnicze mogą przyczynić się do zwiększenia zrównoważonego charakteru użytkowania gruntów w Europie oraz poprawy stanu gleby.

Czytaj więcej

Gleba zawiera znaczne ilości węgla i azotu, które mogą być uwalniane do atmosfery, w zależności od sposobu użytkowania gruntów. Wylesianie lub sadzenie lasów, topnienie wiecznej zmarzliny mogą w taki czy inny sposób zachwiać bilans emisji gazów cieplarnianych. Zmiany klimatu mogą również w znaczący sposób wpływać na to, co i gdzie rolnicy będą mogli uprawiać.

Czytaj więcej

Gleba odgrywa kluczową rolę w procesach zachodzących w przyrodzie, w tym w obiegu składników odżywczych, który reguluje ilość materii organicznej, zawierającej węgiel, azot i fosfor, występującej i magazynowanej w glebie. Resztki organiczne, takie jak liście i fragmenty korzeni, zanim będą mogły być wykorzystane przez rośliny, są rozkładane na prostsze związki przez organizmy żyjące w glebie. Niektóre bakterie glebowe przekształcają azot atmosferyczny w azot mineralny niezbędny do wzrostu roślin. Nawozy wprowadzają do gleby azot i fosforany w celu pobudzenia wzrostu roślin. Jednak substancje te nie są w całości przyswajane przez rośliny. Ich nadmiar może przedostawać się do rzek i jezior, wywołując tym samym negatywne skutki dla organizmów żyjących w tych wodnych ekosystemach.

Czytaj więcej

Wiele ram polityki globalnej, w tym Cele Zrównoważonego Rozwoju według ONZ, bezpośrednio i pośrednio dotyczy kwestii gruntów i gleb. Wielu z tych celów nie można osiągnąć bez zdrowych gleb i zrównoważonego użytkowania gruntów. Poniżej przedstawiono przegląd Celów Zrównoważonego Rozwoju nierozłącznie powiązanych z glebą.

Czytaj więcej