Zmiany klimatu

Zmiany klimatu to świadectwo olbrzymiej ułomności rynku o skali dotąd niespotykanej.

Sir Nicholas Stern, szef brytyjskiego Rządowego Biura Ekonomicznego
oraz były główny ekonomista Banku Światowego, 2006 r.

W ciągu ostatnich 150 lat średnia temperatura wzrosła o prawie 0,8ºC na świecie i o około 1ºC w Europie. Jedenaście z ostatnich dwunastu lat (1995–2006) zalicza się do 12 najcieplejszych lat w historii pomiarów temperatury powierzchni Ziemi (od 1850 r.). IPCC szacuje, że do 2100 r. globalna temperatura może zwiększyć się o kolejne 1,8– 4,0 ºC. W porównaniu z erą przedindustrialną oznacza to wzrost temperatury o ponad 2°C. Powyżej tego progu wzrostu znacznie zwiększa się ryzyko wystąpienia nieodwracalnych, katastrofalnych w skutkach zmian. (Dalsze informacje)

Już odnotowano skutki zmian klimatu, a przewiduje się, że będą one jeszcze wyraźniejsze. Oczekuje się, że skrajne warunki pogodowe, w tym fale upałów, susze i powodzie będą zdarzały się coraz częściej i będą bardziej intensywne. W Europie największy wzrost temperatur występuje na południu kontynentu i w regionie Arktyki. Ilość opadów zmniejsza się w południowej Europie, a zwiększa na północy i północnym zachodzie. Ma to wpływ na naturalne ekosystemy, zdrowie człowieka i zasoby wodne. Takie sektory gospodarcze, jak leśnictwo, rolnictwo, turystyka i budownictwo odczują w większości negatywne skutki. Niewielki wzrost temperatury może przynieść korzyści sektorowi rolnemu w północnej Europie.

Zahamowanie zmian klimatu jest możliwe tylko w przypadku znaczącego ograniczenia emisji gazów cieplarnianych, czemu służy wdrażana polityka.

Głównymi źródłami gazów cieplarnianych emitowanych przez człowieka są:

• paliwa kopalne spalane w elektrowniach, transport, przemysł i gospodarstwa domowe;
• rolnictwo oraz zmiany w użytkowaniu gruntów, takie jak karczowanie lasów;
• składowanie odpadów na wysypiskach oraz
• stosowanie przemysłowych gazów fluorowanych.

Nawet jeśli polityka i działania w kierunku ograniczenia emisji przynoszą efekty, pewne zmiany klimatu są nieuniknione. Musimy zatem opracowywać również strategie i działania, które pozwolą na przystosowanie się do skutków zmian klimatu w Europie, a szczególnie poza nią, ponieważ kraje najsłabiej rozwinięte są na nie najbardziej narażone, mając jednocześnie najmniejsze finansowe i techniczne możliwości przystosowawcze.